کاکتوس
ازحدچو بشددردم درعشق سفر کردم / یا رب چه سعادت‌ها که زین سفرم آمد(مولانا)کاکتوس
ازحدچو بشددردم درعشق سفر کردم / یا رب چه سعادت‌ها که زین سفرم آمد(مولانا)جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1403 1
- دی 1401 1
- بهمن 1400 1
- مهر 1400 1
- تیر 1400 2
- خرداد 1400 3
- فروردین 1400 2
- شهریور 1399 3
- مرداد 1399 2
- تیر 1399 7
- اسفند 1398 2
- بهمن 1398 1
- دی 1398 3
- آذر 1398 9
- آبان 1398 7
- مهر 1398 5
- شهریور 1398 1
- مرداد 1398 4
- تیر 1398 10
- خرداد 1398 8
- اردیبهشت 1398 11
- فروردین 1398 11
- اسفند 1397 7
- بهمن 1397 6
- دی 1397 12
- آذر 1397 14
- آبان 1397 2
- شهریور 1397 4
- تیر 1397 2
- خرداد 1397 4
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 4
- اسفند 1396 6
- بهمن 1396 6
- دی 1396 7
- آذر 1396 6
- آبان 1396 8
- مهر 1396 12
- شهریور 1396 3
- مرداد 1396 4
- تیر 1396 4
- خرداد 1396 2
- اردیبهشت 1396 3
- فروردین 1396 5
- اسفند 1395 3
- بهمن 1395 2
- دی 1395 3
- آذر 1395 3
- آبان 1395 2
- مهر 1395 7
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 8
- تیر 1395 8
- خرداد 1395 10
- اردیبهشت 1395 11
- فروردین 1395 7
- اسفند 1394 10
- بهمن 1394 5
- دی 1394 6
- آذر 1394 4
- آبان 1394 10
- مهر 1394 5
- شهریور 1394 13
- مرداد 1394 13
- تیر 1394 21
- خرداد 1394 21
جستجو
آمار : 87061 بازدید
Powered by Blogsky
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺑﻮﯼ ﺩﮔﺮ ﺩﺍﺷﺖ
ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ ﻭ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻏﺮﺑﺖ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﻧﮓ ﺳﺤﺮ ﺩﺍﺷﺖ
بابا شوما همتون این کاره هستید که
ﺑﺎ ﺗﻮ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩﻡ
ﺩﻝ ﺗﻨﻬﺎ ﻭ ﻏﺮﯾﺒﻢ ﻣﻨﻮ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻋﺠﯿﺒﻢ
ﺣﺎﻝ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺯﺩﻩ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺍﺑﺮﯼ
ﺩﻝ ﺩﻝ ﺩﻝ ﺩﻝ ﺗﻨﮕﻢ ﻣﻨﻮ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻗﺸﻨﮕﻢ
ﺣﺎﻝ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺑﯽ ﺻﺒﺮﯼ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻝ ﻣﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﯿﺸﮑﻨﻪ
ﺻﺒﻮﺭ ﻭ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﻪ
ﮔﻮﯾﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺣﺲ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﻟﻤﻪ
ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺗﻠﺨﻤﻪ
ﻭﻗﺘﯽ ﻫﯿﺸﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﺵ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﺸﯽ
ﺩﻝ ﺗﻨﻬﺎﺕ ﺭﺍﻡ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﺍﻣﺸﯽ
ﻭﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺩﻟﺖ ﺭﻭ ﭘﺎﯼ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻣﯿﮑﺸﯽ
ﺑﺎﻝ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﭘﺘﮏ ﻋﻘﻠﺖ ﻣﯿﺸﮑﻨﻪ
ﺩﻝ ﺑﯽ ﺩﻝ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﺗﻮ ﻣﻘﺘﻠﺶ ﺟﻮﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ
ﺭﻭﺯﯼ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﻗﺘﻞ ﺣﺴﻢ ﮐﺎﺭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﻨﻪ
ﺍﯾﻦ ﯾﻪ ﺣﺲ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﻨﻪ
ﺩﻝ ﺗﻨﻬﺎ ﻭ ﻏﺮﯾﺒﻢ ﻣﻨﻮ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻋﺠﯿﺒﻢ
ﺣﺎﻝ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺯﺩﻩ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﺍﺑﺮﯼ
ﺩﻝ ﺩﻝ ﺩﻝ ﺩﻝ ﺗﻨﮕﻢ ﻣﻨﻮ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻗﺸﻨﮕﻢ
ﺣﺎﻝ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺑﯽ ﺻﺒﺮﯼ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻝ ﻣﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﯿﺸﮑﻨﻪ
ﺻﺒﻮﺭ ﻭ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﻪ
ﮔﻮﯾﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺣﺲ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﻟﻤﻪ
ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺗﻠﺨﻤﻪ
انقلاب زیبا از محمد رضا علیمردانی
میفهمم کاکتوس...خیلی خوب میفهمم
منم دلم میخواد...
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﻭﺍﻫﻪ ﺁﺭﻣﻦ
ممنون که درک می کنید
ببخشید ناراحتتون کردم
ﺍﮔﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻋﺮﺵ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺮﺳﺎﻧﺪﻡ
ﺍﮔﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻗﺼﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪﻡ
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﻏﺮﺑﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﻮﺩﻡ
ﺍﮐﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﻨﻮﺷﺘﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺴﺮﻭﺩﻡ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﺯﻧﯿﻨﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺑﻮﯼ ﺩﮔﺮ ﺩﺍﺷﺖ
ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ ﻭ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻏﺮﺑﺖ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﻧﮓ ﺳﺤﺮ ﺩﺍﺷﺖ
ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﻏﮏ ﭘﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺩﺍﺷﺖ
ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﯿﻤﯽ ﻧﺒﻮﺩﺵ ﺯﻃﻮﻓﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﮔﺮ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﺩﺍﺷﺖ
ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺗﺶ ﮐﺸﯿﺪﯼ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﻣﻦ ﻧﺪﯾﺪﯼ ﻧﺪﯾﺪﯼ
ﻣﺮﮒ ﺩﻝ ﺍﺭﺯﻭﯾﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﻮﺩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﮔﺮ ﻣﯿﺸﻨﯿﺪﯼ
ﺑﺎ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﺷﺐ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﮔﻠﯽ ﭼﯿﺪﻧﯽ ﺑﻮﺩ
ﺧﺎﮎ ﺗﻦ ﺷﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺝ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﻮﺳﯿﺪﻧﯽ ﺑﻮﺩ
ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺧﺸﻢ ﺩﺭﯾﺎ ﻭ ﺳﺎﺣﻞ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﭘﺎﯼ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭﮔﻞ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﮔﺮ ﻣﻮﺝ ﺩﺭﯾﺎ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻫﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻧﯽ ﺑﻮﺩ
ﺑﺎ ﺗﻮ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩﻡ
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺳﺮﻭﺩﻡ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺳﺮﻭﺩﻡ