کلاغ خوش قدم

گرچه سیاه بود و همیشه واژه ی تلخ 

شوم بودن را با خود همراه داشت

اما دلش پر از عشق و محبت بود ،

روی درخت بلند پیر نشسته بود 

و به پیرزن فکر می کرد که با وجود

این سیاهی ،هر روز لبه پنجره 

براش دون می پاشید(پیر زن هر روز

کمی غذا لبه پنجره می ریخت،

اون منطقه گنجشک و کبوت. نداشت 

و این کلاغ بود که لبه پنجره می رفت ،

پیرزن اولش تعجب کرد ولی بعد 

کم کم با کلاغ دوست شد و هر روز 

کمی غذا پشت پنجره می ریخت)

تو فکر پیرزن بود که چشمش به ...

  یه شی براقی در میان برگ ها افتاد

رفت و اونو برداشت و سریع رفت 

لبه پنجره پیرزن گذاشت،فوق العاده 

خوشحال بود که می تونست پیرزن 

خوشحال کنه و محبت هاشو جبران،

فردا ،وقتی پیرزن اومد لبه پنجره 

دون بپاشه ،چشمش به یه انگشتر 

درخشان با نگین سرخ افتاد ...

با تعجب بهش نگاه کرد ،کلاغ رو درخت 

بلند نشسته بود شروع کرد به سرو صدا،

پیرزن متوجه شد که کلاغ سیاهه اینو براش 

اورده،انگشتر برداشت و دستش کرد

عجیب اندازش بود و به انگشتای نهیف پر از 

چروکش می یومد،به کلاغ لبخند زد و رفت کنار 

اینه و صورتشو برانداز کرد،به چشماش خیره شد

و دوباره برق شادی رو که سال ها بود بعد از فوت 

همسرش و با اومدن به خونه سالمندان از چشماش 

رخ بسته بود،تو چشماش دید...

رفت لبه تخت نشست و به انگشتر خیره شد

چشماش همچنان می درخشید...

حالا دیگه پیرزن تبدیل به دختر جوان و زیبایی 

شده بود که کنار معشوقش با لباس گل گلی زیباش 

می خندید و می رقصید ،همون دختر دلربایی که باد

موهاشو شونه می زد و خنده مهمون همیشگی لباش

بود...

غرق کلی خاطره شیرین شده بود ،روی تخت دراز کشید 

،چشماشو بست و به خواب شیرین ابدی رفت.

کلاغ با هدیه اش به قلب پیرزن ،خاطرات شیرین و ارامش

و به چشماش برق نشاط بخشید.

کاکتوس