یک استکان چای داغ !!!

خسته ای

 و من

 خوب می دانم دلیل تمام خستگی هایت را

باز هوس یک استکان چای داغ کرده ای ....

هوس کرده ای برایت یک استکان چای بریزم

 و بشینم در کنارت و تو باز شروع کنی :

هی بانوی من چه چای خوشرنگی ،

به خوشرنگی گونه های سرخت

و من با شرمی از سر ذوق بگویم :

قابل شما را ندارد آقا........

 

باز بخوانی حرف های عاشقانه ات را یکی یکی

 در گوشم و من مثل مسخ شده ها ی بی خبر ،

گوش بسپارم به تمام دلهره های خستگی هایت ...

باز دستانم را لمس کنی و بگویی چرا دستانت

نرمی به خود نمی بیند و بروی کرم بیاوری و

خودت دستانم را نوازش کنی  و به باد بسپاری

تمام خستگی های دستانت را در  لا به لای

نوازش سر انگشتانم ....

و باز در چشمانم نگاه کنی و به موهای تک و توک

سفیدم گیر بدهی که چرا رنگ جوانی به خود شان

 نمی بینند ، برق اشک در چشمانم اماده ی طغیان

شودو تو دستی دراز کنی برای زدودن اشک هایم تا

باز به خودت یاد اوری کنی که من محتاج شانه های

 مردانه ات هستم و باید این شانه ها استوار باقی بماند .

و در آخر

باز می رسی به همان استکان چای داغ که سرد

 شده است اما تمام خستگی های تو در شده است .

پانوشت:

تقدیم به تمام مردان و زنان عاشق سرزمینم

که هنوزم چایشان کنار هم سرد می شود .