یک روز

• My Books
• Browse 

 یک روز می‌آیی که من دیگر دچارت نیستم                

از صبر لبریزم ولی چشم انتظارت نیستم

یک روز می‌آیی که من نه عقل دارم نه جنون

نه شک به چیزی نه یقین ، مست و خمارت نیستم

شب‌زنده داری می کنی تا صبح زاری می کنی 

تو بیقراری می کنی ، من بیقرارت نیستم

پاییز تو سر میرسد قدری زمستانی و بعد

گل میدهی ، نو می شوی ، من در بهارت نیستم 

زنگارها را شسته‌ام دور از کدورت‌های دور

آیینه‌ای رو به توام ، اما کنارت نیستم

دور دلم دیوار نیست ، انکار من دشوار نیست

اصلا منی در کار نیست ، امن ام حصارت نیستم.

#افشین یداللهی

پانوشت:

تلویزیون روشن بود و دعای عرفه پخش می شد

یهو بین جمعیت یکیو دیدم شبیه تو 

و بعدشم این شعر 

تلخه شیرین

98/5/20